Uprzejmie prosimy, by wszystkie pliki nadsyłane do redakcji spełniały następujące warunki w zakresie formatu, przypisów i zamieszczanych materiałów graficznych bądź fotografii oraz informacji.
Format tekstu
- Objętość artykułów nie powinna przekraczać 1 arkusza wydawniczego (ok. 40 000 znaków liczonych wraz z przypisami dolnymi i spacjami, czyli ok. 18-20 stron) napisanych w Times New Roman 12 pt, odstęp 1,5;
- Recenzja nie powinna przekraczać 25 000 znaków liczonych, tak jak powyżej (ok. 9-10 stron);
- Oczekujemy tekstu wyjustowanego, wcięcie akapitowe: 1,25;
- Przypisy mają być zapisane również w Times New Roman 10 pt, odstęp 1;
- Jeżeli artykuł zawiera materiał graficzny (ilustracje, wykresy, zdjęcia) prosimy o dołączenie ich w osobnym pliku, a w tekście głównym – o zaznaczenie odnośnikiem liczbowym miejsca, w którym powinien się znaleźć. Autor jest odpowiedzialny za uzyskanie zgody na wydrukowanie ilustracji;
- W tytule pliku prosimy podać nazwisko oraz pierwsze słowa tytułu;
- Wymagany format pliku: rtf lub doc (nie przyjmujemy tekstów zapisanych w innych formatach)
Pierwsza strona
Na pierwszej stronie prosimy o zamieszczenie następujących informacji:
- Tytuł (wyśrodkowany) w języku polskim i w języku angielskim
- Imię i nazwisko (wyśrodkowane)
- Dane kontaktowe (wyśrodkowane): uniwersytet, instytut, e-mail;
- Wyśrodkowane: data zgłoszenia (lewa strona) oraz data recenzji i akceptacji (prawa strona);
- Abstrakt (5 – 6 wersów) w języku angielskim wraz z 5 słowami kluczowymi (przed tekstem artykułu, wyjustowany).
Na końcu artykułu
- Bibliografia
- Streszczenie w języku słowiańskim (ok. 500 znaków ze spacjami), o literaturze którego traktuje artykuł wraz ze słowami kluczowymi w tymże języku;
- Streszczenie w języku angielskim (ok. 500 znaków ze spacjami);
- Indeksy: osobno autorów i osobno tłumaczy;
- Krótka nota biobibliograficzna: stopień naukowy, imię i nazwisko, data i miejsce urodzenia, miejsce zatrudnienia, zainteresowania badawcze, najnowsze publikacje. Wzór notki:
Leszek Małczak – ur. w 1971 r. w Lublińcu, dr hab., adiunkt w Zakładzie Teorii Literatury i Translacji IFS UŚ; badacz literatur południowosłowiańskich, zajmuje się przede wszystkim literaturą i kulturą chorwacką, jego zainteresowania naukowe skupiają się wokół: fenomenu regionalizmu, polsko-chorwackich kontaktów kulturalnych, komparatystyki literackiej i kulturowej oraz historii, teorii i praktyki przekładu. Opublikował między innymi monografię pt. Wiatr w literaturze chorwackiej. O figurze literackiej wiatru w XIX- i XX-wiecznym piśmiennictwie chorwackim strefy śródziemnomorskiej (2004) i Croatica. Literatura i kultura chorwacka w Polsce w latach 1944-1984 (2013); jest współredaktorem wyboru współczesnego dramatu serbskiego Serbska ruletka (2011) i wyboru współczesnego dramatu chorwackiego Kroatywni (2012).
Bożena Tokarz, ur. 1946 w Łodzi; prof. zw. w Instytucie Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu Śląskiego; badaczka dwudziestowiecznej literatury polskiej i słoweńskiej; zajmuje się teorią literatury, komparatystyką, teorią przekładu, poetyką historyczną. Autorka m. in. książek: Teoria literatury. Metodologia badań literackich. Katowice 1980. ss. 329 (współautor: S. Zabierowski); Mit literacki. Od mitu rzeczywistości do zmiany substancji poetyckiej. Wyd. „Śląsk”. Katowice 1983, ss. 327; Poetyka Nowej Fali. Wyd. UŚ Katowice 1990, ss. 231; Wzorzec, podobieństwo, przypominanie. (Ze studiów nad przekładem artystycznym). Wyd. Śląsk. Katowice 1998, ss. 163; Między destrukcją a konstrukcją. O poezji Srečka Kosovela w kontekście konstruktywistycznym. Wyd. UŚ. Katowice 2004, ss. 227; Spotkania. Czasoprzestrzeń przekładu artystycznego. Wyd. UŚ. Katowice 2010, 274 ss. Redaktor serii przekładoznawczej Przekłady Literatur Słowiańskich.
Artykuły prosimy nadsyłać pocztą elektroniczną na adres: tokarzbozena@gmail.com
Przepisy na przypisy zostały określone przez Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Podstawowy adres bibliograficzny:
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. Warszawa 2008, s. 35.
Zapis imion i nazwisk
W przypisach dolnych bądź końcowych nie stosujemy pełnych imion autorów, a jedynie podajemy tę informację w formie skróconej – inicjał [kropka]. Jeśli autor cytowanej pracy posługuje się dwoma imionami, zapis inicjałów przybiera postać np. J.A. Kowalski. Zgodnie z zasadami polskiej normy edytorskiej pomiędzy inicjałami nie powinna znajdować się spacja. Ta sama zasada dotyczy zapisu imion pisanych z łącznikiem, np. H.-G. Gadamer. Sugerujemy, aby wszelkie nazwiska występujące w adresach bibliograficznych oznaczać konsekwentnie kapitalikami. Aby to zrobić, wystarczy zaznaczyć nazwisko np. autora i wcisnąć skrót klawiaturowy shift + ctrl + k (skrót dla programu MS Word). Bardzo prosimy o niewyróżnianie nazwisk wstawianiem pomiędzy litery nazwiska spacji! Prosimy również o niestosowanie zapisu nazwisk wersalikami (duże litery).
Informacja o wydawcy
Jeśli chcesz wzbogacić adresy bibliograficzne o informację o wydawcy publikacji, podawaj ją według następującego wzoru:
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy, 2008, s. 35.
Pamiętajmy o konsekwencji zapisów: jeśli w jednym rozdziale pracy przypisy będą zawierały informację o wydawcy, w kolejnych rozdziałach informacji takiej nie może zabraknąć.
Fragment z książki
Jeśli chcemy zapisać fragment książki, np. jedną z rozpraw z książki danego autora, adres bibliograficzny powinien być skonstruowany według wzoru:
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. W: Idem: Górny Śląsk — wczoraj i dziś. Warszawa 2008, s. 35—48.
Artykuł z pracy zbiorowej
Jeśli podajemy wybrany artykuł, który znalazł się w pracy zbiorowej, adres bibliograficzny powinien przyjąć postać:
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. W: Górny Śląsk — wczoraj i dziś. Red. J. Nowak, B. Malinowska-Kern. Warszawa 2008, s. 35—48.
Informacja o tłumaczu
Jeśli książka, na którą powołujemy się w pracy, jest przekładem z języka obcego, w adresie bibliograficznym musi znaleźć się informacja o tłumaczu. Skonstruujmy zatem przypis według wzoru:
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. Przeł. K. Adamska. Warszawa 2008.
lub
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. Tłum. K. Adamska. Warszawa 2008.
Powtórzenie źródła
Jeśli powołujemy się na źródło, które zostało podane w poprzednim przypisie, adres bibliograficzny powinien przyjąć postać:
Ibidem, s. 35.
Jeśli podajemy adres bibliograficzny, który już wcześniej w danym rozdziale pracy był podawany, stosujemy tzw. opis skrócony, który powinien przyjąć postać:
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska…, s. 45.
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. W: Górny Śląsk – wczoraj i dziś…, s. 35–48.
M. Malinowska: Wpływy czeskie w sztuce Górnego Śląska. W: Górny Śląsk – wczoraj i dziś…, s. 56–67.
Jeżeli do książki odwoływaliśmy się wcześniej – lecz nie w ramach danego rozdziału – musimy przywołać pełny opis bibliograficzny.
Odradzamy stosowanie skrótu op.cit. (opus citatum). Jeśli nasze przypisy są skonstruowane w ten sposób, czytelnik, kiedy znajdzie tak zapisany adres bibliograficzny, będzie musiał przekartkować całą pracę, aby znaleźć właściwy, pełny opis publikacji.
Tekst z czasopisma
Jeśli podajemy źródło artykułu, który opublikowany został w czasopiśmie, adres bibliograficzny powinien zostać zapisany:
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. „Górny Śląsk – wczoraj i dziś” 2008, nr 4 (120), s. 35–45.
Jeśli jednak powołujemy się na artykuł z dziennika, zapiszemy go następująco:
J. Kowalski: Prośba brzmiała: przeczytaj. „Gazeta Wyborcza”, 27.01.2007, s. 17.
Jeśli podajemy źródło artykułu, który opublikowany został w wydawnictwie ciągłym, adres bibliograficzny powinien zostać zapisany:
J. Kowalski: Historia Górnego Śląska. W: „Górny Śląsk Wczoraj i Dziś”. T. 8. Red. J. Nowak, B. Malinowska-Kern. Warszawa 2008, s. 35—48.
Przypisy w systemie amerykańskim – Prosimy ich unikać!
W części prac stosowany jest system tzw. „amerykański”. W bibliografii końcowej adresy publikacji powinny przybrać zapis:
Adamczyk A.F., 1990: Wpływ górnictwa na wody podziemne. „Socjologia” z. 32, s. 41–46.
Adres bibliograficzny w systemie „amerykański” w odwołaniach w tekście powinien być zapisywany:
A.F. Kowalski (2002) lub (Kowalski, 2002) bądź (Plan sytuacyjny…, 2001).
Jeśli chcemy uzupełnić przypis w tekście o informację dotyczącą strony, możemy zrobić to albo podając numer strony po przecinku ze skrótem s. lub też po dwukropku wpisać numer strony:
(Kowalski, 2002, s. 15)
(Kowalski, 2002: 15)
Teksty niesformatowane według powyższych wymagań lub niezawierające wszystkich informacji nie będą przyjmowane.
Materiałów niezamówionych redakcja nie zwraca.
